دستانش را بر پلکهای بسته ام کشید. همان عطری را زده بود که همیشه میزد….

آرام چشمانم را گشودم، مبادا بترسد و دوباره برود...

دستانم را دراز کردم .

همانجا بود، واقعیت داشت.

.

.

.

هیچ وقت فکر نمیکردم دوست داشتن ِ زیادی هم این همه عوارض داشته باشه…

دیگه نمیتونم بشینم درست حسابی یه فیلم عشقولانه رو ببینم …

یه آهنگ احساسی قشنگ رو کامل نمیتونم گوش بدم …