لعنت به این روزها !
این روزها که اسم دارند ، شماره دارند ، تعطیلی دارند ،
هفته و ماه و سال دارند ،
اما افسوس که روح ندارند …

کـــاش در سرزمیــــن مــــن ..
بـــه جـــآی حجـــآب وحـــــیا..
شـــــرافـــت اجـــباری بـــــود!

دلم قصه ای عاشقانه می خواهد که تا آخرش پای هیچ نفر سومی به میان نیاید !

نمی داند دل تنها میان جمع هم تنهاست
مرا افکنده در تنگی که نام دیگرش دریاست
تو از کی عاشقی ؟ این پرسش آیینه بود از من !
خودش از گریه ام فهمید مدت هاست ، مدت هاست

.

.

.

هیچ وقت فکر نمیکردم دوست داشتن ِ زیادی هم این همه عوارض داشته باشه…

دیگه نمیتونم بشینم درست حسابی یه فیلم عشقولانه رو ببینم …

یه آهنگ احساسی قشنگ رو کامل نمیتونم گوش بدم …

کاش باورت نشود که چقدر دوستت دارم تا تمام عمر آن را به “تو” ثابت کنم !

همه میتونن اسمت رو صدا کنن

اما کم هستن کسایی که وقتی اسمت رو صدا میزنن

لذت میبری و با تمام وجود

دوس داری در جوابشون بگی : جانم . . .

ســــخـــت اســـت وقتـــی از شـــدت بـــغـــض ،
گـــلـــو درد بگـــیری …
و هـــمـــه بگـــویـــند ؛
لبـــاس گـــرم بـــپـــوش !!