از آن روزی که رفتی تمام پول شارژهایم را سیگار میخرم !

و با خیابان حرف میزنم؛همین طور پیش برود . . .

گوشی ام را هم باید بفروشم و کفش بخرم !

جایت خالیست،هر روز می خواهم بخندم اما . . .

دلیل لبخند بر لب هایم خالیست،کاش بودی ! ! !

شرط دل دادن دل گرفتن است وگرنه . . .

یکی بی دل می‌شود و دیگری دو دل ! ! !

بگیر دست هایم را تا زمستان . . .

از حافظه ی انگشتانم پاک شود !

دلم را برایش به حراج گذاشتم اما او . . .

رفت و گفت هیچ ارزانی بی علت نیست !

اگر کسی تو را با تمام مهربانیت دوست نداشت …
دلگیر مباش که نه تو گناهکاری نه او
آنگاه که مهر می ‌ورزی مهربانیت تو را زیباترین معصوم دنیا می‌کند …
پس خود را گناهکار مبین
من عیسی نامی را میشناسم که ده بیمار را در یک روز شفا داد … و تنها
یکی سپاسش گفت!!!
من خدایی میشناسم که ابر رحمتش به زمین و زمان باریده … یکی سپاسش می
گوید و هزاران نفر کفر !!!
پس مپندار بهتر از آنچه عیسی و خدایش را سپاس گفتند … از تو برای
مهربانیت قدردانی میکنند.
پس از ناسپاسی هایشان مرنج و در شاد کردن دلهایشان بکوش… که این روح
توست که با مهربانی آرام میگیرد
تو با مهر ورزیدنت بال و پر میگیری …
خوبی دلیل جاودانگی تو خواهد شد …
پس به راهت ادامه بده
دوست بدار نه برای آنکه دوستت بدارند …
تو به پاس زیبایی عشق، عشق بورز و جاودانه باش

خُــــدایـــآ!
بیـــا قَـــدَمـــ بِـــزَنیمــ
… سیـــگآر از مَــن! بـــــآران از تــــو!